Chianti

Chianti, gelegen in de regio Toscane in Midden-Italië, is de thuisbasis van waarschijnlijk de meest bekende van alle Italiaanse wijndistricten. Deze is nauw verbonden met rode wijnen op basis van de Sangiovese-druif. Een Chianti kenmerkt zich door rode en zwarte kersen, bosfruit samen met hartige tonen, wilde kruiden en specerijen. Allemaal ondersteund door pittige zuren en goed gestructureerde tannines.

De wijnstreek ligt tussen de steden Florence (in het noorden) en Siena (in het zuiden).  Ze strekt zich uit tot in deze provincies, plus Prato, Arezzo, Pistoia en Pisa. De wijngaarden brengen meer op dan welke andere Italiaanse DOC dan ook, met een productie van 75 miljoen liter per jaar.

De meest gewaardeerde wijnen van het gebied komen uit de Chianti Classico-zone, die in 1996 een aparte DOCG-status kreeg. Net als in andere Italiaanse regio’s komt de Classico-aanduiding ongeveer overeen met het oorspronkelijke productiegebied. Classico-flessen (indien verkocht in Europa) zijn versierd met het beroemde zegel van de zwarte haan (gallo nero).

Sinds 2013 bestaat aparte benaming Gran Selezione op het etiket. Dit is het hoogste kwaliteitsniveau in de regio. Druiven moeten op het landgoed zijn aangeplant en de wijn moet 30 maanden rijpen, waarvan drie op fles. Het niveau ligt boven Chianti Classico Riserva. Daar zijn de criteria gericht zijn op veroudering (24 maanden) boven druivenkwaliteit en -aanbod.

Nieuwe tijden , nieuwe regels

Chianti’s succes als DOC-wijn nam af in de jaren zeventig. Wijnen produceerde men onder de lossere omstandigheden van de laagste Vino da Tavola-classificatie, om de wijnmaker in staat te stellen pure Sangiovese te gebruiken, of om een ​​vleugje Cabernet Sauvignon toe te voegen.

Het is niet verwonderlijk dat de regelgevende instanties verbijsterd waren dat veel van de topwijnen van Chianti nu buiten hun systeem als Super Tuscans werden geproduceerd. Er werd een nieuwe IGT-aanduiding geïntroduceerd om deze verschillende melanges of variëteiten dichter bij het DOC-systeem te brengen.

Sinds 1996 moeten Chianti-wijnen minimaal 70 procent Sangiovese bevatten. Dit loopt op tot 80 procent voor Classico en hoger. Ook de inheemse rassen Canaiolo en Colorino zijn toegestaan ​​in de blend. En daarbij ook de internationale rassen Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah. Door de regelwijzigingen van 1996 konden producenten pure Sangiovese Chianti-wijnen uitbrengen, met de nadruk op het vlaggenschip van de Toscaanse druivensoort.

Tegenwoordig is Chianti een bron van wijnen van wereldklasse en heeft het grotendeels afstand genomen van het lang geassocieerde imago van fiaschi (de gedrongen, met stro bedekte flessen). De recente wijzigingen in de regelgeving hebben, hoewel niet zonder controverse, geleid tot een toename van het vertrouwen en de trots in het merk Chianti bij de producenten in de regio. Steeds vaker geven wijnhuizen hun vlaggenschipwijn terug aan Chianti Classico of Gran Selezione, in plaats van Toscana IGT