Rocca delle Macìe

Rocca delle Macie: van filmset naar wijngaard.

Rocca delle Macìe werd opgericht in 1973, toen Italo Zingarelli – producent van Ettore Scola’s “We All Loved Each Other So Much”, en ook van de razend populaire filmserie met het komische duo Bud Spencer en Terence Hill (inclusief “They Call Me Trinity ‘En’ Trinity Is Still My Name ‘) – besloot zijn levenslange droom te verwezenlijken door het landgoed’ Le Macìe ‘te verwerven – dat zich uitstrekt over in totaal 93 hectare, waarvan er slechts twee beplant met wijngaarden waren – om een wijnmakerij in het hart van de Chianti Classico-zone op te richten.

De Liefde en passie voor het Toscaanse land worden door Italo overgedragen aan zijn zonen Sergio en Fabio en aan zijn dochter Sandra. In 1985 werd Sergio, de jongste telg van de familie van Italo, persoonlijk verantwoordelijk voor het wereldwijde distributienetwerk en in 1989, met zijn vrouw Daniela aan zijn zijde, werd hij benoemd tot Company President.
Als onderdeel van Sergio’s bedrijfsstrategie om op de lange termijn de hoogste kwaliteit te bereiken, consolideert en ontwikkelt hij, samen met de samenwerking van zijn zus Sandra, het bedrijf dat wereldwijd populair wordt en vele prijzen en erkenningen voor zijn wijnen in de wacht sleept.

Het landgoed van het bedrijf strekt zich nu ondertussen uit tot meer dan 500 hectare met in totaal meer dan 200 gebruikt als wijngaarden en 22 als olijfboomgaarden, onderverdeeld over de zes landgoederen van het bedrijf: Le Macìe, Sant ‘Alfonso, Fizzano e le Tavolelle in het Chianti Classico-gebied, naast de landgoederen Campomaccione en Casa Maria in het Morellino di Scansano-gebied (Maremma)

In Italie het duidelijk het besef  dat het land en je directe omgeving, een enorme bron is die moet worden beschermd en behouden. Bij Rocca delle Macìe implementeert dan ook agrarische technieken die niet alleen gericht zijn op het voortdurend verbeteren van de producten, maar ook op het respecteren van het milieu.

Duurzaamheid

Deze praktijken, waarvan sommige onder de overkoepelende term “geïntegreerde gewas bescherming” vallen, zijn gericht op het stroomlijnen van het verbruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen zoals water, lucht en bodem, het vermijden van niet-essentiële verspilling van natuurlijke hulpbronnen en het zoveel mogelijk  de impact van menselijke activiteit op het evenwicht van het ecosysteem beperken. Dankzij een reeks technieken en technologieën, die deel uitmaken van wat wordt aangeduid als “wijnbouw met hoge precisie”, is het mogelijk om de wijnbereiding rationeel en duurzaam te maken en tegelijkertijd het land te verbeteren. In deze context worden de wijngaarden beschouwd als een “levend element”, waarin de verschillende ecologische, culturele en menselijke factoren datgene kunnen doen, om het allerbeste van de wijnstok en het terroir tot uitdrukking te brengen, Uiteraard om het doel om wijnen  van de beste kwaliteit te verkrijgen.