Paradiso Posta Piana Primitivo

Zwoel, chocolade, kers en peper! Deze wijn heeft alles wat je van een Primitivo verwacht

De Paradiso Posta Piana Primitivo won de Gouden medaille op de Berliner Weintrophy van 2018. Dit is een Primitivo zoals je een primitivo wilt hebben. Een heerlijke donkerrode wijn vol met de klassieke primitivo smaken. Hout, kers, chocolade en een pepertje. Vol en rijk van smaak. Niks primitiefs aan, dus. De kleur is prachtig robijnrood. De geur is uitgesproken vol dik zwart rijp fruit. Amarene kers gedoopt in chocolade overheerst. Kruidigheid, wat specerijen heeft het met vanille en kruidnagel, tijm, wat gebrande tonen. De smaak is zacht en soepel met subtiele bitters en zuren.  Evenwicht met lichte tannine aanwezig in een goed gestructureerde wijn.

Lekker bij gerijpte kazen, maar ook bij salami, bijvoorbeeld bij Capocollo di Martina Franca. Nou vooruit , mag ook gewoon een lasagna zijn, hoor !

Zo wordt de Paradiso Posta Piana Primitivo gemaakt

De Paradiso Posta Piana Primitivo is afkomstig van verschillende wijngaarden rondom Cerignola in Puglia, in de hak van Italië. De bodem bestaat hier uit klei en kalk. Na de oogst worden de druiven ontsteeld en vergist. De gisting vindt plaats in RVS tanks op een gecontroleerde temperatuur van 25 tot 28 graden gedurende 10 dagen. Vervolgens rijpt een deel van de wijn een jaar in eiken vaten en de rest in RVS tanks.

Cantine Paradiso: van hel naar paradijs

Cantine Paradiso een wijnhuis, dat met name bekend staat om zijn gulle  rode wijnen gemaakt van Primitivo, Negroamaro en Nero di Troia. Het verhaal van “Cantine Paradiso” vindt zijn oorsprong in de beslissing van Angelo Paradiso, een boer en vader van vier kinderen, om in 1954 een wijnmakerij te bouwen in Cerignola, in het hart van Tavoliere delle Puglie (Tafel van Puglia). Het wijnhuis is in de loop der jaren uitgebreid en gemoderniseerd waarbij het beheer van de kelder door grootvader Angelo (eerste generatie) is overgedragen aan zijn kinderen Vincenzo, Michele, Tommaso en Gerardo (tweede generatie) en later terechtkwam bij de zonen van Michele en Gerardo, die de derde generatie vertegenwoordigen.
Angelo, kleinzoon van de oprichter, maakte in 2000 plaats voor een nieuwe koers voor de wijnmakerij, waarbij de productiecyclus werd voltooid met de bottelingsfase, een beslissing die snel resultaten opleverde toen de wijnmakerij veel bijval kreeg van zowel Italiaanse als internationale wijncritici.

De betrokkenheid van de derde generatie bij het familiebedrijf eindigde onverwachts tussen 2007 en 2008 met een reeks meningsverschillen en misverstanden, wat uiteindelijk resulteerde in de sluiting van de historische wijnmakerij.
In dit stadium besloot Angelo de productie van gebottelde wijn voort te zetten, om niet te verspillen wat de grootvader had gebouwd. Hij stroopte zijn mouwen op en maakte wijn in andere wijnhuizen, terwijl hij druiven uit zijn wijngaarden gebruikte. Dit werd gecommercialiseerd onder het nieuwe merk “Podere Belmantello”.
In juni 2010 werden de meningsverschillen en misverstanden opgelost. Angelo kocht de wijnmakerij, die nu wordt gebotteld onder het merk “Cantine Paradiso” en gaf een frisse nieuwe start aan wat zijn vader en grootvader 57 jaar eerder hadden geïnitieerd en waar hij altijd het beste in is geweest … Namelijk goede wijnen maken!